Szkoła Podstawowa
w Chojnie

Szczegóły

Kategoria: Kącik porad

Utworzono: 19 październik 2022

Odsłony: 285

Zaburzenia mowy (jąkanie, mutyzm wybiórczy, afazja, dysartria, oligofazja, zaburzenie słuchu fonematycznego) i wady wymowy (dyslalia, w tym: sygmatyzm,  rotacyzm, kappacyzm,  gammacyzm,  lambdacyzm,) są czynnikami mającymi znaczący wpływ na  niepowodzenia szkolne.

Prawidłowo przebiegający rozwój mowy powinien zostać zakończony, gdy dziecko kończy siedem lat, a tym samym rozpoczyna naukę w szkole podstawowej.

Pierwszoklasista powinien swobodnie wypowiadać się na tematyzwiązane z życiem codziennym i  z najbliższym otoczeniem; powinien umieć opisywać przedmioty, postaci i miejsca; recytować; powtarzać i śpiewać.

Dziecko, które ma wadę wymowy ( nieprawidłowa wymowa jednego lub więcej fonemów) lub zaburzenie mowy skazane jest na niepowodzenie w szkole: trudności z pisaniem i czytaniem, trudności z komunikacją z innymi osobami (członkami rodziny, znajomymi, nauczycielami, kolegami  i koleżankami).

Niepowodzenia szkolne przekładają się na ogólne funkcjonowanie ucznia –obniżają poczucie własnej wartości dziecka, prowadzą do nerwicy i fobii szkolnej, frustracji, problemów z zachowaniem, a także rozpaczy i poczucia wyobcowania lub samotności.

SKUTKI  ZANIEDBANIA  WAD  WYMOWY  I  ZABURZEŃ  MOWY

- Zniekształcenia postaci fonetycznej wyrazów, a nieprawidłowa ich percepcja – trudności w odbiorze mowy.

- Powstawanie kompleksów, poczucie niższości, wreszcie lęk przed mówieniem - logofobia, która może być podłożem zaburzeń nerwicowych.

- Trudności w nauce czytania  i pisania. Bardzo często uniemożliwiają dziecku odniesienie sukcesu szkolnego.

- Zazwyczaj dziecko wadliwie mówiące cierpi z powodu swojej wady i stara się ją ukryć. Woli nie odpowiadać na pytania nauczyciela, być uważane za nieprzygotowane czy mało zdolne, niż  narazić się na ujawnienie swojej wady.

-Z powodu wady wymowy dziecko może być narażone na złośliwe przezwiska, docinki lub drwiny, może doznać niejednej przykrości ze strony kolegów.

- Wada wymowy ma ujemny wpływ na kształtowanie się osobowości dziecka. Sprzyja powstawaniu takich cech jak skrytość, nieśmiałość, małomówność, wstyd, niepokój, brak wiary we własne siły oraz niska samoocena.

- Wada wymowy może w przyszłości uniemożliwić dostanie się do wymarzonej szkoły i wykonywanie jakiegoś zawodu - warunkiem przyjęcia do szkoły jest prawidłowa wymowa (studia pedagogiczne, szkoły aktorskie, studia dziennikarskie, inne).

- Wady wymowy osłabiają wydolność umysłową, a poważniejsze hamują rozwój umysłowy dziecka, ponieważ utrudniają przebieg normalnych procesów myślowych oraz kontakt z otoczeniem.

- Wada wymowy powoduje niepowodzenia szkolne, wpływa także ujemnie na stosunek do nauki, szkoły i kolegów.

Szczegóły

Kategoria: Kącik porad

Utworzono: 07 luty 2019

Odsłony: 1437

10 rad dla Rodziców dotyczących bezpiecznego korzystania z Internetu przez dzieci.

1. Odkrywaj Internet razem z dzieckiem.
Bądź pierwszą osobą, która zapozna dziecko z Internetem. Odkrywajcie wspólnie jego zasoby. Spróbujcie znaleźć strony, które mogą zainteresować Wasze pociechy, a następnie zróbcie listę przyjaznych im stron Jeśli Wasze dziecko sprawniej niż Wy porusza się po Sieci, nie zrażajcie się – poproście, by było Waszym przewodnikiem po wirtualnym świecie.

2. Naucz dziecko podstawowych zasad bezpieczeństwa w Internecie.
Uczul dziecko na niebezpieczeństwa związane z nawiązywaniem nowych znajomości w Internecie. Podkreśl, że nie można ufać osobom poznanym w Sieci, ani też wierzyć we wszystko co o sobie mówią. Ostrzeż dziecko przed ludźmi, którzy mogą chcieć zrobić im krzywdę. Rozmawiaj z dzieckiem o zagrożeniach czyhających w Internecie i sposobach ich unikania.

3. Rozmawiaj z dziećmi o ryzyku umawiania się na spotkania z osobami poznanymi w Sieci.
Dorośli powinni zrozumieć, że dzięki Internetowi dzieci mogą nawiązywać przyjaźnie. Jednakże spotykanie się z nieznajomymi poznanymi w Sieci może okazać się bardzo niebezpieczne. Dzieci muszą mieć świadomość, że mogą spotykać się z nieznajomymi wyłącznie po uzyskanej zgodzie rodziców i zawsze w towarzystwie dorosłych lub przyjaciół.

4. Naucz swoje dziecko ostrożności przy podawaniu swoich prywatnych danych.
Dostęp do wielu stron internetowych przeznaczonych dla najmłodszych wymaga podania prywatnych danych. Ważne jest, aby dziecko wiedziało, że podając takie informacje, zawsze musi zapytać o zgodę swoich rodziców. Dziecko powinno zdawać sobie sprawę z niebezpieczeństw, jakie może przynieść podanie swoich danych osobowych. Ustal z nim, żeby nigdy nie podawało przypadkowym osobom swojego imienia, nazwiska, adresu i numeru telefonu.

5. Naucz dziecko krytycznego podejścia do informacji przeczytanych w Sieci.
Wiele dzieci używa Internetu w celu rozwinięcia swoich zainteresowań i rozszerzenia wiedzy potrzebnej w szkole. Mali internauci powinni być jednak świadomi, że nie wszystkie znalezione w Sieci informacje są wiarygodne. Naucz dziecko, że trzeba weryfikować znalezione w Internecie treści, korzystając z innych dostępnych źródeł (encyklopedie, książki, słowniki).

6. Bądź wyrozumiały dla swojego dziecka.
Często zdarza się, że dzieci przypadkowo znajdują się na stronach adresowanych do dorosłych. Bywa, że w obawie przed karą, boją się do tego przyznać. Ważne jest, żeby dziecko Ci ufało i mówiło o tego typu sytuacjach; by wiedziało, że zawsze kiedy poczuje się niezręcznie, coś je zawstydzi lub przestraszy, może się do Ciebie zwrócić.

7. Zgłaszaj nielegalne i szkodliwe treści.
Wszyscy musimy wziąć odpowiedzialność za niewłaściwe czy nielegalne treści w Internecie. Nasze działania w tym względzie pomogą likwidować np. zjawisko pornografii dziecięcej szerzące się przy użyciu stron internetowych, chatów, e-maila itp. Nielegalne treści można zgłaszać na policję lub do współpracującego z nią punktu kontaktowego ds. zwalczania nielegalnych treści w Internecie – Hotline’u (www.dyzurnet.pl). Hotline kooperuje również z operatorami telekomunikacyjnymi i serwisami internetowymi w celu doprowadzenia do usunięcia nielegalnych materiałów z Sieci.

8. Zapoznaj dziecko z NETYKIETĄ - Kodeksem Dobrego Zachowania w Internecie.
Przypominaj dzieciom o zasadach dobrego wychowania. W każdej dziedzinie naszego życia, podobnie więc w Internecie obowiązują takie reguły: powinno się być miłym, używać odpowiedniego słownictwa itp. (zasady Netykiety znajdziesz na stronie www.sieciaki.pl) Twoje dzieci powinny je poznać (nie wolno czytać nie swoich e-maili, kopiować zastrzeżonych materiałów, itp.).

9. Poznaj sposoby korzystania z Internetu przez Twoje dziecko.
Przyjrzyj się, jak Twoje dziecko korzysta z Internetu, jakie strony lubi oglądać i jak zachowuje się w Sieci. Staraj się poznać znajomych, z którymi dziecko koresponduje za pośrednictwem Internetu. Ustalcie zasady korzystania z Sieci oraz sposoby postępowania w razie nietypowych sytuacji.

10. Pamiętaj, że pozytywne strony Internetu przeważają nad jego negatywnymi stronami.
Internet jest doskonałym źródłem wiedzy, jak również dostarczycielem rozrywki. Pozwól swojemu dziecku w świadomy i bezpieczny sposób w pełni korzystać z oferowanego przez Sieć bogactwa.

źródło: www.dzieckowsieci.pl

Szczegóły

Kategoria: Kącik porad

Utworzono: 23 październik 2017

Odsłony: 2045

Wskazówki dla rodziców

1. Od najmłodszych lat rozwijaj naturalną ciekawość dziecka, wzbudzaj jego motywację do poznawania nowych rzeczy i zjawisk, poprzez:

- systematyczne wyprawy do księgarni – niech dziecko samo wybierze sobie jakąś książeczkę czy czasopismo

- organizowanie wycieczek do muzeów, na wystawy, oglądanie z dzieckiem ciekawych programów w TV i rozmawianie o nich!

- rozwiązywanie krzyżówek, zagadek, zabaw logicznych itp.

- wykorzystywanie codziennych czynności i zdarzeń do ćwiczenia różnych umiejętności np., liczenia, logicznego myślenia itd.

- dawanie przykładu własnym zachowaniem – spędzając wolny czas czytając prasę, książki, oglądając programy popularnonaukowe itp.

2. Dawaj dziecku do zrozumienia, że nauka jest ważna – nie mów, że to strata czasu, nie zwalniaj z udziału w lekcjach z błahych powodów. Postaraj się pokazać mu, że nauka może być pasjonującą wyprawą do tajemniczego świata podczas której stanie się detektywem, naukowcem i czarodziejem.

3. Wykazuj zainteresowanie karierą szkolną dziecka i wspieraj je w niej:

- interesuj się tym, co wydarzyło się w szkole, rozmawiaj o tym, czego dziecko się nauczyło,

- wdrażaj dziecko do systematyczności, naucz dobrej organizacji pracy (odrabianie lekcji o tej samej porze, ale nie bezpośrednio przed lub po szkole) i zadbaj o odpowiednie miejsce do nauki (stały kącik do pracy, odpowiedniej wysokości stół i krzesło, dobre oświetlenie - światło powinno padać z lewej strony; u dziecka leworęcznego – z prawej, zapewnienie ciszy i spokoju niezbędnego do prawidłowej koncentracji uwagi.

4. Pomagaj dziecku w odrabianiu lekcji i pokonywaniu trudności – nie oznacza to jednak, że masz wykonać zdanie za dziecko! Pomóż mu zrozumieć polecenie, zaplanujcie poszczególne etapy niezbędne do wykonania zadania, w razie potrzeby udziel wskazówek naprowadzających dziecko i daj mu szansę samodzielnego rozwiązania zadania, a tym samym doświadczenia sukcesu (to buduje wiarę we własne możliwości i rozwija motywację do pracy).

- unikaj atmosfery napięcia, nie okazuj ciągłego niezadowolenia, lecz szukaj mocnych stron swojego dziecka i udzielaj mu wsparcia. Stosuj pochwały zamiast mówić „z ciebie to już nic nie będzie”.

Chwal – za osiągnięcia, lecz także za włożony wysiłek. Nie ogólnie, lecz za konkretną rzecz, np. jeśli dziecko szybko wykona zadanie, pochwal, ze zrobiło je szybko i dobrze; jeśli trwało to dłużej – pochwal za wytrwałość.

- nie porównuj dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do poprzedniego jego poziomu i umiejętności – uświadamiasz mu w ten sposób jego postępy i motywujesz do dalszej pracy

- w przypadku zniechęcenia dziecka lub doświadczenia przez nie porażki – nie zaprzeczaj jego uczuciom mówiąc, że nic się nie stało, lecz nazwij jego uczucia (np. widzę, że: jest ci bardzo smutno z tego powodu, że jesteś rozczarowany, że zadanie to sprawia ci trudność), zachęć je do wymyślenia, jak można rozwiązać dany problem, zaproponuj własne pomysły i wspólnie zdecydujcie, które pomysły wydają się możliwe do zrealizowania.

Pamiętaj! Brak motywacji do nauki wynika najczęściej z niewykształcenia u dziecka nawyków do uczenia się, bądź też jest skutkiem doznanych przez dziecko niepowodzeń.

Dziecko potrzebuje Twojego zrozumienia, wsparcia i wiary, że sobie poradzi!

Warto przeczytać: Adele Faber i Elaine Mazlish „Jak mówić, żeby dzieci się uczyły – w domu i w szkole”.